Klassik Album vun der Woch

Vu Venedeg bis a China mat véier verschiddene Komponisten. Op dës Rees hëllt d'Oslo Kammerakademi hir Nolauschterinnen an Nolauschterer mat.
Dowéinst ass “The Silk Road” eise Klassik-Album vun der Woch.

D’Konzept, fir net nëmmen eng geographesch, mee och eng zäitlos Rees ze maachen, huet iwwerzeegt. D’Faszinatioun vun den Atmosphären an den Harmonien aus dem Orient gouf et net just fréier, mee existéiert och haut. Dofir sinn net nëmmen de Saint-Saëns mat “Orient et Occident” an den André Caplet mat der “Suite Persane” vertrueden. Och déi zwee zäitgenëssesch Komponiste Gisle Kverndokk a Mert Karabey konnten op dësem Disk hir haiteg kënschtleresch Begeeschterung fir orientalesch Kläng ausdrécken. An dat duerch zwou vun der Oslo Kammerakademi bestallte Kompositiounen. Trotz de klanglechen Ënnerscheeder spiert ee wéi sech iwwer d’Joerhonnerten ewech Komponisten an hire Virstellungen iwwerschneiden a vun anere Kulture gepräägt ginn.

Och déi kammermusikalesch Perfektioun ass ervirzehiewen. Séier Leef, déi sech tëschent de verschiddenen Instrumenter ofwiesselen, klénge bal wéi een Instrument. Eng immens gutt ausgeschafften Intonatioun erméiglecht dann och déi kultivéiert Klangbildung. D’Iddi fir de Kontrabass als eenzegt Sträichinstrument an e Blosensembel ze integréieren, huet sech als e kompositoreschen Ass erwisen. Et ass de gezupfte Klang vun deem grousse Klangkierper, deen dem grousse Blosensembel en orchestrale Fong bitt. D’Perkussiounsinstrumenter sinn natierlech grad bei esou engem Repertoire och eng wichteg Komponent, fir nieft den Harmonien an de Melodien eng komplett orientalesch Impressioun ze garantéieren. Domat ënnerscheet sech d’Oslo Kammerakademi an dëser Produktioun däitlech vun engem normale Blosensembel.

Episoden